آنالیز تیم ملی اسپانیا در یورو

دپارتمان آنالیز آی تی فوتبال (آنالیز بازی های ملی) :

به گزارش پایگاه آنالیزور آی تی فوتبال ، در این بخش می پردازیم به آنالیز فنی تیم ملی اسپانیا در مسابقات یورو .

به راحتی می توان گفت اسپانیا در جام جهانی ۲۰۱۸، عملکردی پایین تر از حد انتظار داشت زیرا تا پیش از آغاز جام، آن ها از مدعیان اصلی قهرمانی بودند اما پس از صعود از گروه، آن ها به دست روسیه میزبان در مرحله یک هشتم نهایی، از جام کنار رفتند. بسیاری از مردم، این عملکرد ضعیف تیم ملی اسپانیا را در اثر تصمیم احتمالا اشتباه فدراسیون فوتبال این کشور مبنی بر اخراج خولن لوپتگی را می بینند. به دنبال اخراج لوپتگی از تیم ملی اسپانیا به دلیل توافق با رئال مادرید، هدایت تیم ملی اسپانیا به فرناندو هیروی بی تجربه سپرده شد و دوران او پس از جام جهانی به پایان رسید. با این حال دلیل اصلی ناکامی اسپانیا در جام جهانی ۲۰۱۸ را می توان در نادیده گرفتن دو تورنمنت قبل از آن جستجو کرد. در جام جهانی ۲۰۱۴، اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی بود اما آن ها حتی نتوانستند از مرحله گروهی بالا بروند و از سه بازی، دو بازی را باختند. در یورو ۲۰۱۶ نیز آن ها با شکست ۲-۰ مقابل ایتالیا در یک هشتم نهایی، خیلی زود به خانه برگشتند. ترکیب اسپانیا در این تورنمنت ها اغلب از بازیکنانی تشکیل شده بود که در موفقیت های سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲، عضو تیم بودند.

سپس لوئیز انریکه روی کار آمد و تیم تحت هدایت او با تغییراتی شدید روبرو شد و بازیکنان جوان بسیاری چون فران تورس، دنی اولمو و پائو تورس به ترکیب لاروخا اضافه شدند. اسپانیا در یازده بازی اخیر خود از زمان از سپتامبر ۲۰۲۰، فقط یک بار شکست خورده و این بار اسپانیا با انریکه خطرناک تر به نظر می رسد چرا که این سرمربی اسپانیایی سعی دارد تاکتیک ها و سبک بازی همیشگی اش را در اسپانیا هم به کار گیرد. با وجود سبک فوتبال زیبای اسپانیا، لاروخا هنوز جا برای پیشرفت از نظر تاکتیکی دارد و آن ها در زمینه هایی چون شکستن بلاک های دفاعی عمیق باید بهتر شوند. در این تحلیل تاکتیکی، نقاط مثبت و منفی تیم ملی اسپانیا را بررسی می کنیم.
ترکیب تیم ملی اسپانیا
دروازه بانان اونای سیمون (اتلتیک بیلبائو)، داوید دخیا (منچستریونایتد)، روبرت سانچز (برایتون)
مدافعان خوزه گایا (والنسیا)، جوردی آلبا (بارسلونا)، پائو تورس (ویارئال)، آیمریک لاپورت (منچسترسیتی)، اریک گارسیا (منچسترسیتی)، دیگو یورنته (لیدز یونایتد)، سزار آزپیلیکوئتا (چلسی) مارکوس یورنته (اتلتیکو مادرید)
هافبک ها سرخیو بوسکتس* (بارسلونا)، رودری (منچسترسیتی)، پدری گونزالس (بارسلونا)، تیاگو آلکانتارا (لیورپول)، کوکه (اتلتیکو مادرید)، فابیان روییز (ناپولی)
مهاجمان دنی اولمو (لایپزیش)، میکل اویارزابال (رئال سوسیداد)، آلوارو موراتا (یوونتوس)، جرارد مورنو (ویارئال)، فران تورس (بارسلونا)، آداما ترائوره (وولورهمپتون)، پابلو سارابیا (پاری سن ژرمن)
لیست رزرو
به دنبال ابتلای سرخیو بوسکتس به کرونا، چند بازیکن به اردوی تیم ملی اسپانیا دعوت شده اند

کپا آریزابالاگا، رائول آلبیول، بریس مندز، کارلس سولر، رودریگو مورنو

عمق ترکیب تیم ملی اسپانیا بسیار عالی است. لوئیز انریکه برای هر پست، چند بازیکن آماده در اختیار دارد و برای انتخاب ترکیب خود، با دردسرهای شیرینی روبرو می شود. انریکه از سیستم ۳-۳-۴ استفاده می کند، سیستمی که در اغلب دوران سرمربیگری اش از آن استفاده کرده است، به خصوص در بارسلونا. در درون دروازه، هر سه دروازه بان شانس خوبی برای قرارگیری در دروازه اسپانیا دارند. در بازی های مقدماتی جام جهانی، انریکه معمولا از اونای سیمون استفاده کرده و دروازه بان اتلتیک بیلبائو شانس بیشتری برای فیکس شدن دارد. در فلسفه انریکه، دروازه بان نقش مهمی در بیلدآپ تیم دارد.

انریکه در خط دفاعی، مدافعان جذابی در دسترس دارد اما انتظار می رود او با مارکوس یورنته، لاپورت، اریک گارسیا و جوردی آلبا، خط دفاعی تیمش را شکل دهد. در خط هافبک با توجه به ابتلای سرخیو بوسکتس به کرونا، قطعا رودری را به عنوان هافبک دفاعی خواهیم دید. تیاگو و کوکه نیز می توانند در دو سمت رودری قرار گیرند. فابین روییز آماده و پدری هم ممکن است به کار گرفته شوند. در خط حمله، انتظار می رود آلوارو موراتا را به عنوان نوک حمله ببینیم. فران تورس و دنی اولمو نیز می توانند به عنوان وینگر چپ و راست به کار گرفته شوند.

با دیدن داده های بازیکنان تیم ملی اسپانیا در سال میلادی اخیر، می توان دریافت که بازیکنان زیادی در تیم ملی اسپانیا طی این مدت به کار گرفته شده اند و اکثر بازیکنان در سال های اوج فوتبال خود قرار دارند. البته چند بازیکن چون تیاگو و سرخیو بوسکتس نیز در حال پا به سن گذاشتن هستند. اگرچه بازیکنانی چون پدری، اولمو، تورس و سیمون، سال ها می توانند برای اسپانیا به میدان بروند. فاز حمله

فلسفه فوتبال اسپانیا، براساس بازی مالکانه است. تحت هدایت لوئیز انریکه، این فلسفه عوض نشده است. آن ها حملات خود را از دروازه بان شروع می کنند و سعی می کنند با بازی مالکانه، بتوانند موقعیت گلزنی بسازند. در داده های بالا می بینیم که اسپانیا از حیث مالکیت توپ از برترین تیم های اروپاست و صدک ۹۶ از ۱۰۰، این را به خوبی اثبات می کند. همچنین آن ها علاقه ای به بازی مستقیم و ارسال پاس های بلند ندارند. پاس های اسپانیایی ها کوتاه است و ساختار بازی مالکانه، چنین شرایطی را برای آن ها فراهم می کند. در بیلدآپ از دفاع، دو مدافع مرکزی اسپانیا عریض می شوند تا دروازه بان بتواند گزینه های پاس خوبی در اختیار داشته باشد. اسپانیا همچنین در خط هافبک با یک هافبک دفاعی در یک محور و دو هافبک پست هشت در محور بعدی، بازی می کند. فولبک های تیم انریکه بالا قرار می گیرند و جایگاه آن ها هم سطح دو هافبک مرکزی میانه میدان می شود. به همین خاطر در عقب زمین، اسپانیا گزینه های پاس زیادی در اختیار دارد. می توانید ببینید که میزان پاس های رو به جلوی اسپانیا خیلی بالا نیست. 

در جلوی زمین، وقتی اسپانیا حریف را در نیمه زمین خود حبس می کند، آن ها با تفاوت هایی کم نسبت به بازیسازی در دفاع، همان گونه به بازیسازی می پردازند. چهار مدافع عقب می مانند تا وقتی حریف در بلاک دفاعی عقب خود قرار دارد، به گردش توپ کمک کنند و دو هافبک مرکزی اسپانیا پشت اولین خط پرس تیمِ مدافع قرار می گیرند. در ادامه یکی از هافبک های مرکزی، جلو می رود و در نیم فضا، بین خطوط حریف قرار می گیرد. همچنین دو وینگر اسپانیا، عرض خود را حفظ می کنند تا حریف باز شود و آرایش اسپانیا از ۳-۳-۴ به ۳-۱-۲-۴ تغییر می کند. 

با دقت به داده های جدول بالا می توانیم ببینیم میانگین تعداد لمس توپ های اسپانیا در محوطه جریمه به اندازه حجم شوت به دروازه، بالاست. صدک ۹۰ xG اسپانیا در مقایسه با سایر کشورهای اروپا بسیار بالاست زیرا میزان تحرک و اثر گذاری آن ها در محوطه جریمه حریف زیاد است. البته این آمار می تواند کمی گمراه کننده باشد زیرا یکی از معضلات اصلی تیم ملی اسپانیا، تبدیل نشدن موقعیت های زیاد به گل است. 

با دیدن تمام موقعیت های گل از شروع بازی های ملی از زمان شیوع کرونا (سپتامبر ۲۰۲۰)، فقط دو شوت به چارچوب اسپانیا میزان xG شان ۰,۶ یا بیشتر بوده است و بخش مهمی از شانس های گلزنی آن ها از راه دور با xG بین ۰.۰ تا ۰.۲ بوده است. 
فاز دفاعی
با دیدن داده های بالا، خیلی واضح است که لوئیز انریکه از تیمش می خواهد تا کاملا مالکانه بازی کند. اسپانیا وقتی که مالک توپ نیست، بسیار فعال و درگیرانه بازی می کند و میزان PPDA (تعداد پاس ها برحسب واکنش دفاعی) آن ها بسیار پایین است. این یعنی اسپانیا حریفان خود را از بالا شدیدا پرس می کند و وقتی مالک توپ نیستند، بسیار درگیرانه و تهاجمی به سمت حریف یورش می برند تا توپ را هر چه سریع تر پس بگیرند. وقتی اسپانیا مالک توپ نیست آن ها از سیستم پرسینگ نفر به نفر استفاده می کنند، به این ترتیب که هر بازیکن به بازیکن مقابل خود نزدیک می شود و خطوط پاسکاری مسدود می شود تا سریعا توپ بازپس گرفته شود. آن ها مکررا پرس می کنند و حتی بازیکنان عقب زمین حریف هم پرس می شوند تا در صورت بازپس گیری توپ در انتقال از دفاع به حمله، اسپانیا در جلوی زمین بازیکنان زیادی داشته باشد.
اسپانیا یکی از بالاترین میانگین های بازپس گیری توپ در یک سوم دفاعی حریف را دارد و این یعنی سیستم پرسینگ آن ها با ریسک بالایی فعالیت می کند که ممکن است تیم حریف از راه هایی به آن ها ضربه بزند. یکی از این راه ها این است که تیم حریف مقابل مستقیم بازی کند و در قسمت مقابل خط دفاعی اسپانیا و پشت خط هافبک این تیم، از فضاها استفاده کند. در عکس بالا می توانید ببینید سه هافبک اسپانیا برای پرس بسیار بالا قرار گرفته اند و خط دفاعی هم نمی تواند به خاطر خطرات بازی مستقیم، بالاتر از خط نیمه زمین قرار گیرد. این یعنی میان دو خط هافبک و دفاع اسپانیا فاصله زیادی وجود خواهد داشت. تیم ها همچنین می توانند پرس بالای اسپانیا را از طریق پاس های مستقیم به این فضا و گرفتن توپ های دوم، دور بزنند. 
گرچه تیم ملی اسپانیا وقتی مالک توپ نیست در فاز دفاعی، آمار خوبی دارد اما مهم است بدانیم دلیل اصلی عالی بودن عملکرد دفاعی آن ها به خاطر نحوه جایگیری و بازی آن ها حین مالکیت است. اساسا، این ذهنیت که حمله، بهترین نوع دفاع است و تسلط روی توپ، باعث می شود دوئل های تدافعی و هوایی کاهش یابد. وقتی حریف صاحب توپ نباشد، طبیعتا نمی تواند گل بزند. این ایدئولوژی برای مدت زمان طولانی است که از اصلی ترین فلسفه های سرمربیگری در فوتبال این کشور است.
در داده های بالا می توان تعداد شوت هایی که در یازده بازی گذشته به سمت دروازه اسپانیا آمده است را دید. البته طی این مدت اسپانیا مقابل تیم های قدری چون آلمان، هلند و اوکراین بازی کرده است. چشمگیرترین مسئله این جاست که فقط نه شوت به سوی دروازه اسپانیا، xG بیشتری از ۰,۲ داشته است و در واقعا تقریبا تمام شوت هایی که سوی دروازه اسپانیا زده شده، ارزش پایینی برای گلزنی داشته است. میزان توپ گیری های اسپانیا در یک سوم دفاعی خودی کاملا پایین است به این دلیل که آن ها حین دفاع کردن تا یک سوم دفاعی خودشان عقب نمی شینند. وقتی حریف پرس بالای آن ها را می شکند، آن ها یک میدبلاک در میان زمین تشکیل می دهند و به جای عقب نشینی و تشکیل لو بلاک، آن را حفظ می کنند. در این میدبلاک، به نظر می رسد آرایش اسپانیا ۱-۵-۴ است ما در واقع یکی از بازیکنان عریض یا هافبک های مرکزی عقب می آیند و سیستم ۲-۴-۴ را شکل می دهند.
در بالا می بینید که فران تورس جلو رفته و در کنار موراتا، خط پرس دو نفره ای را در خط حمله تشکیل داده است. در واقع موقتا سیستم اسپانیا از ۱-۵-۴ به ۲-۴-۴ تبدیل شد، به این دلیل که توپ در عرض زمین قرار دارد و میدبلاک اسپانیا هم طبیعتا به عرض زمین متمایل شده است. به همین خاطر تورس به سمت جلو آمده است. وقتی آلمان دوباره به مرکز زمین تمایل شود، تورس سر جای اولش بر می گردد و سیستم ۱-۵-۴ می شود. اسپانیا مدام در فازهای دفاعی فعال است. 

انتقال
اسپانیا تیمی نیست که به خاطر تسلط بالا در انتقال معروف باشد، به خصوص در انتقال از دفاع به حمله. با این حال آن ها در انتقال های هجومی حرکات مفیدی انجام می دهند چون بازیکنان تهاجمی سریعی در اختیار دارند. در انتقال از دفاع به حمله، اسپانیا از یک ترکیب فرارهای حمایتی به سوی عرض جهت باز کردن دفاع حریف و فرارهای دیرهنگام برای ارسال پاس های کاتبک استفاده می کند. معمولا اسپانیا در ضدحمله از چهار یا پنج بازیکن استفاده می کند گرچه تعداد نفرات متغیر است و به شرایط بستگی دارد.

در این سناریو می توانیم ببینیم اسپانیا در این صحنه یک موقعیت عالی دارد. دو بازیکن در عرض در حال دویدن هستند و با توجه به باز شدن مدافعان، موراتا فضایی عالی برای فرار به سوی عمق دارد. دو هافبک هم از عقب، حرکت را حمایت می کنند و می توانند با فراری دیرهنگام به سوی محوطه جریمه، کاتبک دریافت کنند. وقتی شرایط ضدحمله برای اسپانیا به خوبی مهیا باشد، آن ها می توانند مرگبار ظاهر شوند. در دیداری که اسپانیا توانست آلمان را ۶-۰ در هم بکوبد، سه گل از روی ضدحملات خطرناک به ثمر رسید.

در انتقال دفاعی، اسپانیا برای باز پس گیری توپ به دنبال کانترپرس خواهد بود تا از انتقال به نقاط خطرناک جلوگیری کند. اسپانیا در این شرایط بازیکنانی به کار می گیرد تا بازیکن صاحب توپ را محاصره کنند و در عین حال، گزینه های پاس حریف را محدود کنند.

همان طور که در مثال می بینید، اسپانیا توپ را از دست داده و در فاز انتقال دفاعی قرار دارد. به جای عقب نشینی، چند بازیکن به یار صاحب توپ نزدیک می شوند و معمولا این حرکت حداقل به دو یا سه بازیکن نیاز دارد. 
مهاجمان

همان طور که پیش تر درباره فاز تهاجمی صحبت کردیم، مهاجمان اسپانیا به طور متوسط همگی آمار بالایی در زمینه لمس توپ در محوطه جریمه حریف و شوت به دروازه دارند. با این حال آمار آن ها از حیث مشارکت در گل و xG ها در سطح متوسطی است. دلیل این مسئله این است که تیم هایی مثل بارسلونا که کاملا مالکانه بازی می کنند، تیم حریف مالکیت کمی دارد و در خط دفاعی لو بلاک تشکیل می دهد. این یعنی مهاجم تیمی که حمله می کند، رو در روی بازیکن پست ۶ حریف قرار می گیرد و در راهیابی به محوطه جریمه و شوت زنی مشکل خواهد داشت. در پی تشکیل لو بلاک، ساختن موقعیت ها و رسیدن به محوطه جریمه سخت تر می شود زیرا افراد زیادی پشت توپ قرار دارند و جایگیری سخت می شود. یکی از دلایل اصلی که بازیکنان اسپانیا حجم بالایی از شوت به دروازه با xG پایین دارند این است که آن ها به خاطر همان لو بلاک، از راه دور شوت می زنند و شوت های از راه دور xG پایینی دارند. هافبک ها

با نگاه این گراف می بینیم هافبک های اسپانیا در زمینه بازی مالکانه در دو سوم تهاجمی زمین، بسیار ماهر هستند. بعضی از هافبک ها معمولا به عنوان هافبک پست شش و هشت به کار گرفته می شوند و البته دنی اولمو هم بازیکنی است که علاوه بر پست وینگر می تواند در پست ۱۰ هم بازی کند. مارکوس یورنته هم می تواند در پست هافبک به کار گرفته شود گرچه پست اصلی او سمت راست زمین خواهد بود. هافبک های اسپانیا در زمینه گرفتن توپ از عقب زمین و پیشروی با آن بسیار عالی هستند و به همین خاطر است که آن ها در ارسال پاس های پراگرسیو  و پاس به یک سوم تهاجمی آماری خوب دارند، به خصوص بوسکتس و تیاگو. با این حال آن ها در زمینه لمس توپ در محوطه جریمه و xG آمار چشمگیری ندارند. هافبک های اسپانیا چندان گلزن نیستند. مدافعان

با وجود این که خط حمله و هافبک اسپانیا نقص هایی دارد، آمارهای خط دفاعی بسیار عالی است. با نگاهی گذرا به گراف اول می بینیم مدافعان اسپانیا وقتی مالک توپ نباشند یا نباشند، آمار خیلی خوبی دارند. دنی کارواخال در زمینه فعالیت های دفاعی و توپ ربایی ها بالاترین رتبه را دارد و بازیکنانی چون پدرو پورو و دیگو یورنته هم آمار خوبی دارند. با این حال کارواخال و پورو خط خوردند و اسپانیای انریکه بدون دفاع راست تخصصی به یورو می رود. انتظار می رود دیگو یا مارکوس یورنته در این پست بازی کنند. پائو تورس، اریک گارسیا و آیمریک لاپورت همه آماری درخشان دارند و کار لوئیز انریکه برای تعیین مدافعان مرکزی اش سخت است. بهترین بازیکن

کوکه بازیکنی کلیدی در تیم ملی اسپانیا در مسابقات یورو خواهد بود. او تحت هدایت دیگو سیمئونه دوباره فاتح اتلتیکو مادرید شد و نقش مهمی در این قهرمانی ایفا کرد. کوکه یک هافبک همه کاره است و می تواند در نقش هایی مختلف در خط هافبک بازی کند. از سیستم ۲-۵-۳ گرفته تا ۲-۴-۴ و ۳-۳-۴، کوکه با بالاترین کیفیت بازی می کند. کوکه می تواند در پست ۶، ۸ و حتی وینگ بک بازی کند. قدرت رهبری و سخت کوشی بالا، توانایی های کوکه را بیشتر جلوه می دهد. کوکه به عنوان بازیکنی که معمولا در عقب خط هافبک بازی می کند، آمار تهاجمی چشمگیری دارد. میزان پاس های هوشمندانه، پاس های عمقی و پاس به محوطه جریمه او همه بالاتر از میانگین هافبک های لالیگاست. نه تنها میزان xA کوکه بالاست بلکه xG او در میان هافبک های لالیگا، بالاتر از میانگین است. در زمینه پاس های پراگرسیو، کوکه بسیار عملکرد قابل توجهی داشته است و تعداد پاس هایش به یک سوم دفاعی حریف بالاست. از نظر دفاعی، کوکه در نبردهای هوایی چندان شرکت نمی کند اما اگر شرکت کند، درصد موفقیت بالایی دارد. حین از دست دادن توپ، کوکه ترسی برای درگیر شدن با یار صاحب توپ ندارد. کاپیتان اتلتیکو مادرید مهره مهمی برای تیم لوئیز انریکه خواهد بود و علاوه بر توانایی های فیزیکی، ثابت شد که کار با توپ او نیز عالی است.

(منبع : ایران ورزشی و Total Football Analysis)

ارتباط با ما : 

تلفن : ۰۲۱۶۶۱۷۶۱۹۶       ۰۲۱۶۶۵۶۹۷۶۲      ۰۹۰۵۹۶۲۶۹۰۰

شبکه های اجتماعی آی تی فوتبال :

کانال تلگرام itfootball_ir@ 

 اینستاگرام   itfootball.ir  

آپارات itfootball

فوتبالبیس - طرح یادگیری فوتبال پایه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

X

فرم ثبت نام